İnsan Neden “Tebessüm” Etmez ki?

Göz göze, yüz yüze geldiklerimizin tebessüm etmesini kim istemez ki? Kimlerin tebessümü insanı mutlu kılmaz ki? Bebeğin tebessümü annesini, öğretmenin tebessümü öğrencisini, hanımın kocasına kocanın hanımına tebessümü eşleri, amirin memuruna tebessümü memuru, komşunun tebessümü komşuyu, valinin - belediye başkanının tebessümü şehirliyi/ vatandaşı hep mutlu kılmıştır.

Asık suratlı, somurtkan yüzlü, çatık kaşlı ve hapishane duvarı gibi soğuk insandan hiç kimse hoşnut olmaz. Böyle bir eşin olmasını, böyle bir arkadaşın olmasını kim arzu eder ki? Böyle bir amirin varlığını kabul etmek, gülmeyen tebessüm etmeyen bir valiyi- belediye başkanını, komşuyu düşlemek...

Herkesin ama herkesin bize tebessüm etmesini ve bir gülücük atmasını isteriz. Rüyalarımızda bile, asık surata tahammül edemeyiz.

Ben denize ait “Sadakadır Tebessüm” adlı şiir ile özetlemek gerekirse;

Tebessüm güzelliktir, güzelleştirir,

Ruh da, tebessümle aydınlık olur.

Gülen yüz, gülleri açmış bahçedir,

Seyredenlere huzur, ferahlık verir.

Ailede gülen yüzün önemi büyüktür;

Gülen yüz, sevgi… evde huzurdur.

Asık surat, yuvaları çekilmez yapar,

Doğru düşünmekten bile alı koyar.

Öğrenmeliyiz bir tebessümle güne başlamayı,

Kim istemez ki, iyi bir Mümin olmayı.

Peygamberin şu müjdesi ne büyük bir nimettir;

“İnsanlara tebessüm etmeniz de bir sadakadır”

Mutlu ve huzur dolu tebessümlerimizin olması dualarımla…